ออกจากบ้านไปตามฝันในเมืองใหญ่
ป๋าก้อนขี่ไถเถียงนาน้อยที่เคยอยู่
ขี้กะปอมท่างอยู่โพนแต่มันตอดเงาให้เฮาสู้
นกเขาตู่ฮ้องส่งทางพุลาไกล
อันว่าโชคชะตาเฮาเกิดมาบ่คือเพิ่น
หม่องที่เฮาสิเดินคือยากแท้น้อป่องไป
ศรีวิลัยเนาะเมืองฟ้าจากบ้านมาบ่แมนใกล้
คิดฮอดอิพ่อ อิแม่แท้น้อมื้ได๋สิได้คืนเมือ
ข้าวโฮยเกลืออิแม่ปั้นยังจำได้
ข่าวจี่ทาไข่อิพ่อป้อนยังบ่ลืม
น้ำตาย้อยคิดพ้อยามได๋แฮงตื่ม
คึดฮอดบ้านแท้น้อ
เป็นจั่งได๋แหน่อยู่ทางบ้านเฮาหนาวบ่
กินข้าวแลงละบ้อคิดฮอดหลายอยากเว้านำ
แม่สำบายดีอยู่ เสียงตอบมาอยู่ทางก้ำ
ได้เฮดได้ทำไป่น้องานอยู่เมืองไกล
อีกบ่โดนสิกลับไปหาเด้อแม่
ให้เจ้าดูแลโตเจ้าของอย่าป่วยไข้
บอกอีพ่อนำเด้ออย่าเฮ็ดเวียกหนักหลาย
ถ่าจักคราวสิหอบฝันกลับไป บ้านเฮาอีกบ่โดน
ข้าวโฮยเกลืออิแม่ปั้นยังจำได้
ข่าวจี่ทาไข่อิพ่อป้อนยังบ่ลืม
น้ำตาย้อยคิดพ้อยามได๋แฮงตื่ม
คึดฮอดบ้านแท้น้อ
เป็นจั่งได๋แหน่อยู่ทางบ้านเฮาหนาวบ่
กินข้าวแลงละบ้อคิดฮอดหลายอยากเว้านำ
แม่สำบายดีอยู่ เสียงตอบมาอยู่ทางก้ำ
ได้เฮ็ดได้ทำไป่น้องานอยู่เมืองไกล
อีกบ่โดนสิกลับไปหาเด้อแม่
ให้เจ้าดูแลโตเจ้าของอย่าป่วยไข้
บอกอีพ่อนำเด้ออย่าเฮ็ดเวียกหนักหลาย
ถ่าจักคราวสิหอบฝันกลับไป บ้านเฮาอีกบ่โดน
เป็นจั่งได๋แหน่อยู่ทางบ้านเฮาหนาวบ่
กินข้าวแลงละบ้อคิดฮอดหลายอยากเว้านำ
แม่สำบายดีอยู่ เสียงตอบมาอยู่ทางก้ำ
ได้เฮ็ดได้ทำไป่น้องานอยู่เมืองไกล
อีกบ่โดนสิกลับไปหาเด้อแม่
ให้เจ้าดูแลโตเจ้าของอย่าป่วยไข้
บอกอีพ่อนำเด้ออย่าเฮ็ดเวียกหนักหลาย
ถ่าจักคราวสิหอบฝันกลับไป บ้านเฮาอีกบ่โดน
ถ่าจักคราวสิหอบฝันกลับไป
บ้านเฮาอีกบ่โดน